بررسی اثر امواج ۹۵۰ مگاهرتز سیستم تلفن همراه gsm بر اکتساب حافظه فضایی موش بزرگ آزمایشگاهی در ماز آبی موریس

سابقه و هدف: با افزایش کاربری تلفن همراه، تابش گیری ناشی از میدان های الکترومغناطیسی حاصل از گوشی و آنتن های گیرنده/ فرستنده تلفن همراه، رو به افزایش است. این مطالعه به منظور بررسی اثر تابش میدان الکترومغناطیسی امواج 950 مگاهرتز سیستم تلفن همراه gsm بر مرحله اکتساب حافظه فضایی صورت گرفت. مواد و روش ها: 35 رأس موش بزرگ آزمایشگاهی مذکر از نژاد wistar با سنی حدود 3 ماه و وزن 15±220 گرم، به طور تصادفی به سه گروه کنترل (12=n)، تابش گیری کاذب (11=n) و تابش گیری (12=n) تقسیم شده و در ماز آبی موریس (برای سه روز و در دو بلوک 5 مرحله ای که فاصله بین دو بلوک 3 ساعت بود)، تحت آموزش قرار گرفتند تا سکوی پنهان در زیر آب را پیدا نمایند. برای انطباق 10 جلسه تابش دهی با الگوی برنامه آموزشی، یک روز قبل از آغاز آموزش در ماز، حیوانات برای 4 جلسه 45 دقیقه ای و با فواصل یک ساعت در معرض تابش امواج قرار گرفته و در طول دوره آموزش، به منظور بررسی اثر امواج بر مرحله اکتساب حافظه فضایی، تابش دهی پیش از آغاز هر بلوک آموزشی، اعمال گردید. عملکرد حیوانات، 24 ساعت پس از اجرای مراحل آموزشی با اجرای آزمون probe به مدت 60 ثانیه ارزیابی شد. شاخص های ارزیابی عبارت بودند از: مدت زمان گذرانده شده در ناحیه هدف و مخالف آن، سرعت شنا و طول مسیر پیموده شده. یافته ها: آنالیز آماری داده های آزمون، بیان گر عدم وجود اختلاف معنی دار بین گروه کنترل با دو گروه تابش گیری کاذب و تابش گیری با امواج الکترومغناطیسی 950 مگاهرتز است. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیان گر آن است که ده جلسه تابش گیری تمام بدن برای مدت 45 دقیقه با امواج 950 مگاهرتز، تأثیری بر مرحله اکتساب حافظه فضایی موش بزرگ آزمایشگاهی ندارد.